De Oude Kerk te Voorburg

Marianne beheerde met veel zakelijk inzicht haar omvangrijke, vooral door erfenis verkregen bezittingen. Daarbij was zij van mening dat haar aardse rijkdom haar slechts in bruikleen was gegeven en dat anderen daar ook van moesten profiteren. Royaal ondersteunde zij armen en behoeftigen en financierde onderwijsinstellingen, zieken- en bejaardenhuizen.

In Voorburg ging Marianne ter kerke in de Oude Kerk in de Herenstraat. Ze had daar haar eigen bank, vanwaar ze naar de preek kon luisteren. De slechte kwaliteit van het orgel  stoorde haar echter. Ze besloot daarom om een nieuw orgel aan te schaffen en dit aan de kerk te schenken. Het werd Bätzorgel, een van de beste die te koop was. Onaangekondigd stond op een dag een grote stapel kisten in de Herenstraat bij de ingang van de kerk. De secretaris van de prinses schreef er een kort briefje bij dat luidde: ‘Hierbij treft u een nieuw orgel voor de Oude Kerk aan, gelieve deze maar te willen aanvaarden als een geschenk van Hare Koninklijke Hoogheid Prinses Marianne.’ Daardoor kunnen we nu nog steeds naar het orgel van een prinses luisteren.

Johannes Bosboom, de befaamde schilder van kerkinterieurs, legde ook de buitenkant van de Oude Kerk vast. Hij laat de kerk baden in het warme licht dat zijn handelsmerk was.