Aan het einde van de Romaanse periode werd het kruisribgewelf in bouwkunst toegepast. Hierdoor kon men hoger bouwen dan ooit. Dit leidde tot het plaatsen van grotere glasramen. De Gotische architectuur wordt gekenmerkt door grotere ramen, vaak spitsboogvensters, meer licht in de kerk en meer ornamenten. De plattegrond van de kerk blijft meestal de kruisvorm.

De oude kerk in Voorburg is in de 13e eeuw gebouwd in deze Gotische stijl. Deze Gotische kerk werd in de 13e eeuw als eenvoudige zaalkerk gebouwd. De toren is voor een deel uit kloostermoppen opgetrokken. Omstreeks 1600 werden aan de kerk een koor, transepten en zijbeuken toegevoegd. Daardoor werd het een hallenkerk. In dit type kerkbouw uit de Laat-Gotische periode zijn de zijbeuken even hoog als het middenschip, waardoor luchtbogen overbodig zijn.

Deze oorspronkelijk katholieke kerk, gewijd aan Heilige Martinus (316-397), doet sinds de Reformatie (ca 1530) dienst als hervormde kerk.